Προερχόμενοι ως τύπος κτηρίων από την περιοχή της Απουλίας στη νοτιοανατολική Ιταλία, αποτελούν αληθινό πολιτιστικό μνημείο και θησαυρό, όπως και ολόκληρη η περιοχή.

​

Κατά την Ενετοκρατία, σύμφωνα με τον τότε ισχύοντα νόμο, η ιδιοκτησία περιστεριώνων ήταν αποκλειστικό προνόμιο των 69 φεουδαρχών του νησιού, επομένως οι ντόπιοι δεν είχαν αυτό το δικαίωμα.

 

Δεν γνωρίζουμε από πηγές αν η περιστεροτροφία προϋπήρχε της Ενετοκρατίας στο νησί. Τα περιστέρια όμως, εκτός από το κρέας των πιτσουνιών τους, λιπαίνουν και το έδαφος με τα περιττώματά τους, που θεωρούνται πρώτης τάξης λίπασμα, γι’ αυτό και οι ντόπιοι, μετά την απελευθέρωση, συνέχισαν την εκτροφή τους.

 

Οι ίδιοι οι περιστερεώνες, φτιαγμένοι από ντόπιο σχιστόλιθο, αποτελούνται από δύο ορόφους.  Στον κάτω φυλάσσονται γεωργικά εργαλεία και ζωοτροφές ή λιπάσματα, στον επάνω ζουν τα περιστέρια.